منبع : ایران افشاگر ،7 اکتبر 2016
سوز و گدازسخنگوي وزارت خارجه رژيم از گزارش جديد دبيركل سازمان ملل متحد به مجمع عمومي سازمان ملل درباره اعدامهاي فزاينده و نقض گسترده حقوق بشر در ايران تحت حاكميت آخوندها
حکومت آخوندي نسبت به گزارش دبير کل ملل متحد درباره موج اعدامها و نقض فزاينده حقوقبشر توسط اين رژيم، سوز و گداز کرد.
سخنگوي وزارتخارجه رژيم گفت: « متن تهيه شده(دراين گزارش) بر اساس قطعنامهيي کاملاً سياسي و با اهداف خاص و بهمنظور اعمال فشار بر نظام و بهطور آشکاري عليه جمهوري اسلامي تدوين و تحرير شده و هرگز نميتواند از اعتبار و ارزش لازم برخوردار باشد».
درباره اين ادعاي سخنگوي وزارت خارجه رژيم و گزارش جديد دبيرکل ملل متحد درباره نقض فاحش حقوقبشر توسط رژيم آخوندي خانم فريده کريمي، عضو کميسيون زنان شوراي ملي مقاومت ايران اينطور توضيح دادند:
گزارش بانکیمون در رابطه با وضعیت حقوق بشر در ایران که امسال ارائه شد، در واقع از سال 2007 اولین گزارش در همین رابطه منتشر شد و هر سال بانکیمون موظف شده بود طی قطعنامهای که هر سال منتشر میشد در واقع موظف میشد که سال بعد یک گزارش به مجمع عمومی مللمتحد در رابطه با وضعیت حقوقبشر تو ایران ارائه بده ولي اين گزارش اقاي بانكي مون كه الان منتشر شده درطي ساليان گذشته مي توانم بگم تقريبا بي نظيره
یعنی از زاویه اینکه تا حدودی باید گفت واقعیتها را بیان کرده
در واقع در ابتدای گزارشش نکتهای که مطرح کرده، نقض حقوقبشر در ایران با روند نگرانکننده ادامه داره.
توی این گزارش به اعدام نوجوانان، شلاقزدن، اذیت و آزار اقلیتهای قومی و مذهبی هم اشاره میکنه. به طور خاص از نرخ هشداردهنده اعدامها میگه خیلی نگرانه و فراخوان میده رژیم رو که اعدامها را متوقف بکنه، اظهار تاسف میکنه میگه رژیم هیچ اقدامی برای توقف اعدامها انجام نداده.
به اعدام غیرایرانیان اشاره میکنه، به اعدام زنان اشاره میکنه
به اعدام نوجوانان اشاره میکنه و میگه الان مینیمم 160 نوجوان زیر حکم اعدام هستند. به شکنجه و رفتارهای مجازات غیرانسانی اعتراض میکنه و میگه که در مورد استفاده از شکنجه برای گرفتن اعتراف اجباری و همچنین شواهدی که زندانی مجبور میشه بر ضد خودش صحبت بکنه به این موضوع اشاره میکنه و نکتهای که قابلتوجهه این بار درگزارش به وضعیت زندانها در گزارش خودش اشاره میکنه میگه که جمعیت زیاد، ابعاد بالای حبس، یک نگرانی جدی کماکان باقی مانده،
به مشکل درمان پزشکی زندانیان که در واقع رژیم به نوعی به عنوان يك شکنجه ازش استفاده میکنه، نام میبره.
تو پاراگراف 34اش به مسئله دستگیری خبرنگارها، فعالین اینترنتی یاد میکنه و میگه ایران از لحاظ در واقع تعداد زندانی، خبرنگار زندانی در ایران رتبه سوم جهانی را داره، به لحاظ سانسور اینترنتی هم در جهان، متاسفانه در رده هفتم هست. نکته دیگهای که در این گزارش قابلتوجهه وضعیت زنانه،
اشاره شده که 60درصد زنان در ایران خشونت خانگی را تجربه میکنند و در قانون مدنی زنان ملزم به اطاعت از مردان هستند. یک نکته بسیار جالب در گزارش اینبار، پاراگراف 61 است من فکر میکنم تا به حال من همچنین موردی را در هیچ کدام از گزارشات سازمان ملل ندیده بودم. به طور خاص به خامنهای اشاره میکنه و میگه که، من با زبان خود سازمان مللی میگم، میگه رهبران ارشد اظهاراتی میکنند که نقش فرهنگی سنتی برای زنان قائل هستند و بعد میگه خامنهای در مورد نقش زنان در جامعه بزرگترین مسئولیت زنان رو بارآوردن کودکان میدونه و اشتغال زنان را میگه مشکل و نگرانی کشور نیست و بعد نتیجهگیری میکنه میگه بیدلیل نیست به علت همین اظهارات که فقط 17درصد زنان تو بازار کار فعال باشند. در ادامه، در پاراگراف 62 به مسئله اذیت و آزار هموطنانمان به دلایل مذهبی و قومی اشاره کرده در این رابطه فاکتهای بسیار متعددی رو در رابطه با وضعیت تحصیل و شغل و حتی مزار و تمامی امکاناتی که مینیممهای یک اقلیت قومی و مذهبی در ایران میتواند باشد،را یک به یک یاد کرده. در انتهای گزارش، در هفت پاراگراف توصیه، خلاصه يا نتیجهگیری یا هر کدام را که بخواهیم بگیم آورده که اگر بخواهم خیلی خلاصه بگم، گفته که در رابطه با وضعیت حقوقبشر در ایران بسیار نگرانه، درخواست قطع اعدامها از ایران را کرده، خواهان آزادی عمل مشروع فعالین حقوقبشر برای فعالیتهاشون شده و خواهان رفع تمامی اشکال تبعیض قومی و مذهبی رو، خواهان شده و در آخرین پاراگراف درخواست سفر گزارشگر ایران رو به ایران، به کشور کرده. همانطور که میدونین گزارشگران موضوع، کشوری برای تهیه گزارششون، این جز مینیممهاست که اجازه سفر به کشور رو داشته باشند و متاسفانه رژیم سالهاست که مانع سفر گزارشگر ویژه ایران آقای احمد شهید شد و نگذاشت که احمد شهید به ایران مسافرت بکنه که تو این گزارش به طور خاص بانکیمون اینو از رژیم درخواست کرده