درگذشت اشرف‌نشان پاکباز معصومه جوشقانی حامی دیرپای مجاهدین درپاریس
بخشی از یک گفتگو با معصومه جوشقانی در سیمای آزادی:
من سالهایی را با این شهدا گذرانده بودم. در زندانهای اوین و قزلحصار، بخصوص تعدادی از آن شهدا واقعا آن که من آنهارا توی اوین میدیدم همه دانش آموزان ۱۴-۱۵ ساله بودند ولی متأسفانه در سال ۶۷ به فرمان خمینی خونخوار دجال آنها همه سربدار شدند
از آنظرف وقتی ما زنان اشرف را می بینیم که بعنوان یک الگوی ایده آل میتواند سرمشق تمام زنان ایرانی و حتی زنان جهان قرار بگیرد، رژیم هم خوب اینرا می فهمد که حق را همین ۱۰۰۰ زن ایرانی که در اشرف هستند، واقعا پایه های رژیمش را می توانند بلرزانند.
به هموطنان عزیزم به قیام کنندگان در ایران می‌گویم که دست مریزاد ما همه پشتیبان شما هستیم
چون در واقع یک مقاومتی وجود دارد که همینطور که گفتیم با پشتوانه اینهمه شهید و با رهبری واقعا داهیانه این مقاومت. من نقش خانم رجوی را میخواهم مطرح کنم که وقتی که یک زن میتواند علیرغم تمام تؤطئه های بین المللی که این رژیم چه در داخل چه در خارج می کند، پیام مقاومت را به گوش جهانیان برساند…
از آنظرف وقتی ما زنان اشرف را می بینیم که بعنوان یک الگوی ایده آل میتواند سرمشق تمام زنان ایرانی و حتی زنان جهان قرار بگیرد، رژیم هم خوب اینرا می فهمد که حق را همین ۱۰۰۰ زن ایرانی که در اشرف هستند، واقعا پایه های رژیمش را می توانند بلرزانند.
به هموطنان عزیزم به قیام کنندگان در ایران می‌گویم که دست مریزاد ما همه پشتیبان شما هستیم
چون در واقع یک مقاومتی وجود دارد که همینطور که گفتیم با پشتوانه اینهمه شهید و با رهبری واقعا داهیانه این مقاومت. من نقش خانم رجوی را میخواهم مطرح کنم که وقتی که یک زن میتواند علیرغم تمام تؤطئه های بین المللی که این رژیم چه در داخل چه در خارج می کند، پیام مقاومت را به گوش جهانیان برساند…
… و می گفت دخترها شجاعتی که دارند بی نظیر است اینها واقعا توی این قیامها پیشکسوت هستند و می گفت من امروز شاهد این بودم که رژیم افراد هارش به مردم حمله میکردند ولی چطور این دخترها میرفتند…
خانم معصومه جوشقانی، زندانی سیاسی مقاوم در رژیم آخوندی،نویسنده کتاب «شورانگیز»، از اعضای گروه استادان متعهد دانشگاهها و مدارس عالی، یار دیرین اشرف‌نشان که ۵ دهه در کنار همسرش دکتر محمدعلی شیخی مسئول کمیسیون دانشگاهها در شورای ملی مقاومت، یار و یاور مجاهدین و مقاومت ایران بود ، صبح شنبه ۶ اردیبهشت۹۹ در اثر بیماری سرطان در پاریس به دیار رفیق اعلا پرکشید.
معصومه جوشقانی که متولد سال۱۳۲۹در تهران و فارغ‌التحصیل دانشکده پرستاری بود، در سال ۱۳۵۲ با خواندن زندگینامه و دفاعیات مجاهد قهرمان مهدی رضایی در بیدادگاه شاه با نام سازمان مجاهدین آشنا شد و به حمایت از مبارزه با دیکتاتوری برخاست و در تظاهرات و قیامهای ضدسلطنتی شرکت داشت.
پس از انقلاب و سرقت آن توسط خمینی دجال، در صفوف هواداران مجاهدین در نبرد با ارتجاع و انحصار طلبی و مبارزه با استبداد دینی فعالیت داشت و درسال ۵۸درجلساتی که با شرکت استادان در دانشگاه در حمایت از کاندیداتوری ریاست جمهوری مسعود رجوی برپا می‌شد تلاش می کرد.
در قیام مردم تهران در۳۰خرداد ۱۳۶۰ وقتی تظاهرات مسالمت‌آمیز بیش از نیم میلیون نفر از مردم تهران به‌فرمان خمینی جلاد به‌خاک و خون کشیده شد، او که پرستار بیمارستان هزار تختخوابی تهران بود، تمامی امکانات و اتاقهای عمل این بیمارستان را برای مداوای مجروحان آماده و همه پزشکان و کادر درمانی را فعال کرد. هنگامی‌که پاسداران جنایتکار برای ربودن مجروحان و انتقال آنان به قتلگاه اوین وارد بیمارستان شدند، معصومه در مقابل آنها ایستاد و از ورود آنها به اتاق عمل جلوگیری کرد. در روزهای پس از ۳۰خرداد خانه و تمامی امکاناتش را در اختیار مجاهدین قرار داد. سرانجام در ادامه همین فعالیتها در سال۱۳۶۱ دستگیر شد و به‌مدت دو سال در زندانها و شکنجه‌گاههای خمینی به‌سر برد.
هم بندان معصومه، همواره از روحیه سرزنده و رزمنده او سخن میگویندکه تا آخرین روزهای حیاتش در او موج میزد. او با چنان شور و انگیزش از قهرمانان شهیدی همچون شکر محمد زاده و دکتر معصومه کریمیان ( شورانگیز) سخن میگفت که هر شنونده ای را جذب خودش میکرد
او در ابتدای کتاب خاطراتش از زندان که اسم شورانگیز بر آن گذاشته است می نویسد
پس از انقلاب و سرقت آن توسط خمینی دجال، در صفوف هواداران مجاهدین در نبرد با ارتجاع و انحصار طلبی و مبارزه با استبداد دینی فعالیت داشت و درسال ۵۸درجلساتی که با شرکت استادان در دانشگاه در حمایت از کاندیداتوری ریاست جمهوری مسعود رجوی برپا می‌شد تلاش می کرد.
در قیام مردم تهران در۳۰خرداد ۱۳۶۰ وقتی تظاهرات مسالمت‌آمیز بیش از نیم میلیون نفر از مردم تهران به‌فرمان خمینی جلاد به‌خاک و خون کشیده شد، او که پرستار بیمارستان هزار تختخوابی تهران بود، تمامی امکانات و اتاقهای عمل این بیمارستان را برای مداوای مجروحان آماده و همه پزشکان و کادر درمانی را فعال کرد. هنگامی‌که پاسداران جنایتکار برای ربودن مجروحان و انتقال آنان به قتلگاه اوین وارد بیمارستان شدند، معصومه در مقابل آنها ایستاد و از ورود آنها به اتاق عمل جلوگیری کرد. در روزهای پس از ۳۰خرداد خانه و تمامی امکاناتش را در اختیار مجاهدین قرار داد. سرانجام در ادامه همین فعالیتها در سال۱۳۶۱ دستگیر شد و به‌مدت دو سال در زندانها و شکنجه‌گاههای خمینی به‌سر برد.
هم بندان معصومه، همواره از روحیه سرزنده و رزمنده او سخن میگویندکه تا آخرین روزهای حیاتش در او موج میزد. او با چنان شور و انگیزش از قهرمانان شهیدی همچون شکر محمد زاده و دکتر معصومه کریمیان ( شورانگیز) سخن میگفت که هر شنونده ای را جذب خودش میکرد
او در ابتدای کتاب خاطراتش از زندان که اسم شورانگیز بر آن گذاشته است می نویسد
«در زندگی ناخشنودیهایی پیش می آید که در آن نعمتهایی نهفته است که تو از آن بی خبری، زندان یکی از آن موارد است که برای من نعمت شناخت انسان را بوجود آورد. انسانهایی فرشته صفت که اوج زیبایی خلقت را در آنها میدیدی و انسان نماهای دیو صفت اشباع شده از زشتیها…. این کتاب را تقدیم میکنم به دوست عزیزم شورانگیز(دکترمعصومه کریمیان) یکی از سمبلهای مقاومت در مقابل شکنجه های وحشیانه و از سربداران تابستان تبدار ۱۳۶۷.»
معصومه پس از خروج از کشور در دوران تبعید نیز علیرغم همه فشارها و مشکلات زندگی، همواره به فعالیتهایش در کارزارهای مقاومت ادامه داد و در هرفرصتی به افشای جنایات و شکنجه های دژخیمان رژیم آخوندی در زندانها و گرامیداشت خاطره شهیدان دهم بند خود می پرداخت.
در جریان کودتای ننگین ۱۷ ژوئن، او بلافاصله خود را به اور رساند و تا روز آزادی دستگیرشدگان در تحصن و تظاهرات شرکت داشت، در مقابله با لیست تروریستی در صحنه مقدم بود و در دوران پایداری مجاهدین در اشرف ولیبرتی، معصومه جوشقانی از حامیان فعال اشرفیها در سلسله تظاهرات و گردهماییها و تحصنها بود. او خودش بارها میگفت همه روح و روانم نزد مجاهدان اشرفی است بخصوص خواهران هم بندم که به آنها عشق میورزید.
در جریان کودتای ننگین ۱۷ ژوئن، او بلافاصله خود را به اور رساند و تا روز آزادی دستگیرشدگان در تحصن و تظاهرات شرکت داشت، در مقابله با لیست تروریستی در صحنه مقدم بود و در دوران پایداری مجاهدین در اشرف ولیبرتی، معصومه جوشقانی از حامیان فعال اشرفیها در سلسله تظاهرات و گردهماییها و تحصنها بود. او خودش بارها میگفت همه روح و روانم نزد مجاهدان اشرفی است بخصوص خواهران هم بندم که به آنها عشق میورزید.
پیش بسوی قیام سراسری ، ما بر اندازیم# کانونهای شورشی در شهرهای ایران # #Iran
#سال_سرنگونی #ایران #کروناویروس #قیام_تا_پیروزی #coronavirus
اعتصاب واعتراض #شورش #زندانیان ، تظاهرات# سرنگونی #COVID2019 # اتحادوهمبستگی - مرگ_بر_دیکتاتور #مجاهدین خلق ایران
