۱۴۰۳ اردیبهشت ۲۴, دوشنبه

آخوندها ی سفاک وخونریز چگونه آرمان فلسطین را بازیچه برای خونریزی کردند؟


حمایت گسترده از آرمان فلسطین در بین مردم ایران در زمان دیکتاتوری شاه یک واقعیت انکارناپذیر بود. به‌رغم این که شاه وابسته به آمریکا بود و اسراییل هم در تهران سفارت داشت، مردم ایران آرمان فلسطین را تحسین می‌کردند برخلاف الان که فلسطین برای خیلی از ایرانی‌ها مترادف بسیجی و سوژه مرصیه‌خوانی آخوندها است و دکان دو نبش باز کرده‌اند، در دهه پنجاه هجری شمسی، انقلابیون ایرانی که دنبال سرنگونی دیکتاتوری شاه بودند، برای آموزش نظامی در اردوگاه‌های آموزشی فلسطین دوره می‌دیدند. در جامعه ایران، مثل بقیه کشورهای جهان حتی در اروپا ، حمایت گسترده‌ای نسبت به مردم و آرمان فلسطین  و علیه سلب حقوق و آوارگی آن‌ها وجود داشت.

با سرنگونی نظام سلطنتی در سال ۵۷ به نظر می‌رسید که با رفتن رژیم شاه که به‌عنوان ژاندارم منطقه شناخته می‌شد و یک متحد مهم برای اسرائیل بود، اوضاع به نفع فلسطین تغییر کرده است. اما واقعیت صحنه چیز دیگری بود.

آرمان فلسطین بازیچه‌ای برای خمینی

زمانی که خمینی در ایران روی کار آمد، سازمان فتح به رهبری یاسر عرفات و صورت مسئله آزادی و استقلال فلسطین در بهترین شرایط برای رسیدن به آرزوهای مردمش و صلح و ثبات در منطقه بود.

آن روزها که هنوز کسی از ماهیت خمینی خبر نداشت، بسیاری رهبران جهان، از جمله یاسر عرفات، پیروزی انقلاب مردم ایران  را تبریک گفتند. هیچ کس فکر نمی‌کرد که یک روز خمینی و حکومتی که قرار است بنا نهد، به اصلی‌ترین دشمن عرفات و مانع اصلی صلح در فلسطین تبدیل شود.

حکومت خمینی در ابتدا ژست حمایت از آرمان فلسطین گرفت. در مناسبات با کشورهای عربی،‌ رژیم فقط با حکومت سادات در مصر که به شاه و خانواده‌اش نوعی پناهندگی داده بود، در حالت مخالفت دیپلماتیک به‌سر می‌برد. اما بین این رژیم با سایر کشورهای عربی – به‌خصوص به‌خاطر موضوع فلسطین – روابط عادی دیپلماتیک برقرار بود.

حکومت بعث در عراق که پس از قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر با شاه، مناسبات لرزانی را با او برقرار کرده بود، حکومتی بود که بیشتر از بقیه همسایگان ایران، از سقوط شاه استقبال کرد. اولین کشور عربی‌ای بود که نظام جدید در ایران رو به رسمیت شناخت.

راهبرد خمینی در برابر کشورهای عربی

آقای منتظری در صفحه ۳۱۰ کتاب خاطراتش چاپ دوم دی‌ماه ۱۳۹۷  می نویسد: « … وقتی انقلاب پیروز شد، در بُعد خارجی همه شعارها بر اساس صدور انقلاب و این که انقلاب مرز نمی‌شناسد بود … این شعارها کشورهای هم‌جوار را به‌وحشت انداخت… و شروع به موضع‌گیری در برابر جمهوری اسلامی کردند…

من به سهم خودم رفتم نزد امام [ منظورش خمینی است] که هنوز در قم بودند…… و عرض کردم هر انقلابی که در دنیا پیروز می‌شود، معمولا هیأت‌های حسن نیتی را برای کشورهای مجاور می‌فرستد و خط مشی خود را برای آن‌ها توضیح می‌دهد… تا تشنج‌ها کاهش پیدا کند. ایشان فرمودند ول کن! ما کاری به دولت‌ها نداریم .. ایشان هیچ حاضر نبودند که اسم دولت‌ها به میان بیاید… و می‌فرمودند ملت‌ها با ما هستند. به‌نظر من، اگر ما یک مقدار ( با دولت‌ها ) تفاهم می‌کردیم، شاید بهانه به‌دست آن‌ها نمی‌آمد.

خوب این یک شهادت بود از زبان کسی که قرار بود جانشین خمینی شود.. نمونه بعدی مال دو هفته بعداز پیروزی انقلاب است. کیهان ۷اسفند ۱۳۵۷ – با تیتر بزرگ در صفحه اول نوشت:

امام خواستار تشکیل دولت جهانی اسلام شد » و این که «يك دولت بزرگ اسلامی بايد بر همه دنيا غلبه كند»‌

در نخستین هفته انقلاب هیئت سازمان آزادیبخش فلسطین به‌ریاست ابوعمار فقید یاسر عرفات به تهران رسید. او دیدارهایی با خمینی و آیت‌الله طالقانی و با رهبران مجاهدین خلق و خانواده رضایی‌های شهید داشت. بلال الحسن که روزنامه نگار و برادر هانی الحسن نخستین سفیر فلسطین در ایران بود، به‌عنوان خبرنگار فلسطین همراه این هیئت بود.

خاطرات بلال‌ الحسن

 او بعدها در خاطراتش نوشت: بعد از پایان یافتن دیدارهای رسمی …. خمینی از طریق پسرش احمد خواستار ملاقات خصوصی‌تر با ابوعمار بدون حضور خبرنگاران شد. در این دیدار ابوعمار فقط با دو سه تن از دیگر رهبران فلسطین حضور داشتند.

 خمینی به ابوعمار می‌گوید: من چند سئوال از شما دارم… سئوال اول : چرا بجای جنبش فتح، اعلام نمی‌کنید جنبش اسلامی فتح؟!

 خلاصه پاسخ یاسر عرفات این بود که ما یک جنبش ملی رهایی‌بخش هستیم. ما برای این مبارزه ناچاریم گسترده‌ترین اقشار مردم فلسطین را از مسلمان و مسیحی و همه ادیان به صحنه بیاوریم و نباید خودمان را از یاری هیچ قشری از اقشار مردم محروم کنیم.

 بلال‌الحسن می گوید خمینی چیزی نگفت. ولی مشخص بود که از پاسخ ناخرسند است. لبخندش محو شد. پس از سکوت کوتاهی سئوال دوم خمینی: اگر روزی بین ما و یک کشور عربی، مخاصمه و جنگی پیش بیاید، شما در کنار کدام طرف خواهید ایستاد؟!

جنگ طلبی خمینی از همان اول به قدرت رسیدن

دقت کنید. این حرف خمینی در هفته اول بعد از انقلاب است. هنوز نظامی شکل نگرفته و هیچ علامت و نشانی از جنگ حتی به ذهن کسی نمی‌رسد. آن‌هم با هیئتی که برای تبریک گفتن به پیروزی انقلاب مردم به ایران آمده است. ابوعمار به ابومازن [ محمود عباس رهبر کنونی دولت فلسطین ] که همراه هیئت بود و زبان دیپلماتیک‌اش معروف بود، اشاره می‌کند که او  پاسخ را بدهد. ابومازن هم بعد از توضیحات اولیه و تاکیدهای فراوان بر اهمیت انقلاب مردم ایران برای آرمان فلسطین، در نهایت می‌گوید ما بالاخره به ملاء عربی خودمان باید متکی بمانیم. که در اینجا خمینی ابروهایش را به‌عنوان ناراحتی درهم می‌کشد و دیگر به این گفتگو ادامه نمی‌دهد.

این نمونه‌های تاریخی به ما نشان می‌دهد که خمینی قبل از به قدرت رسیدن برنامه‌هایی داشته و به نظر می‌آید که آزادی فلسطین برای خمینی نه هدف بلکه تنها وسیله‌ای بیش نبود.


🌴براندازیم  #تيك_تاك_سرنگوني    #قیام_تنها_جوابه  

🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران  #  کانونهای شورشی

🌳# MaryamRajavi  # IranRegimeChange   

🌻 پیوند این بلاک  با  توئیتر BaharIran@ 7