پرستاران ایران چرا در خیابان فریاد میزنند؟
درمان دردهای پرستارانی که خود درمانگر درد دیگرانند
اعتراضات گسترده چند روز اخیر پرستاران در استانها و شهرهای کشور، این سوال را برانگیخته است که چرا آنان دست به اعتراض زدهاند؟ اعتصاب پرستاران در مراکز درمانی ایران همچنان ادامه دارد و به شهرهای بیشتری گسترش یافته است. این اعتصاب که در شهرهایی مانند مشهد، شیراز، بوشهر، یاسوج و اراک رخ داده، نشاندهنده نارضایتی عمیق این قشر از وضعیت موجود است.
سازمان نظام پرستاری اعلام کرده که این دور جدید از اعتصابها در تاریخ ایران بیسابقه است و نشان از مشکلات گستردهای دارد که این قشر با آن مواجهاند.
در مشهد، پرستاران چندین بیمارستان بزرگ از جمله قائم، امام رضا، اکبر، ولایت و هاشمینژاد به اعتصاب پیوستهاند و فعالیتهای خود را متوقف کردهاند.
این اعتصابها به صورت گستردهتری در حال انتشار است و این قشر درخواستهایی مشخص دارند.
اجرای عادلانه قانون تعرفهگذاری خدمات درمانی، یکی از اصلیترین خواستههای آنان است.
آنها معتقدند تا زمانی که تعرفهگذاریها منصفانه و بر پایه عدالت و نظر کارشناسان اصلاح نشود، انگیزهای برای ادامه کار ندارند.
آنان تأکید میکنند که حقوق و دستمزد پایین در مقایسه با سختی کار، دیگر قابل تحمل نیست.
از دیگر خواستههای این قشر میتوان به افزایش ضریب فوقالعاده از چهار دهم درصد به یک ضریب عادلانه اشاره کرد.
آنها همچنین خواستار اجرای عادلانه قانون ارتقای بهرهوری هستند که براساس آن باید ساعات کاری پرستاران کاهش یابد.
این خواستهها در پی اعتصابات گستردهای مطرح شده که در چندین شهر و مراکز درمانی مختلف به وقوع پیوسته است.
از جمله مراکز درمانی که به این اعتصاب پیوستهاند میتوان به بیمارستانهای جلیل، بهشتی و سجاد یاسوج، بیمارستانهای علوم پزشکی اراک، درمانگاه فقیهی شیراز، بیمارستان اقلید فارس، بیمارستان ولی عصر نورآباد ممسنی، بیمارستان صدوقی یزد و بیمارستانهای شهر جهرم اشاره کرد.
در ویدئوهای منتشر شده از این اعتراضات، پرستاران شعارهایی سر داده و مطالبات خود را به روشنی بیان کردهاند.
بهانه بودجه، دلیل عدم پاسخگویی به مطالبات
در تاریخ ۲۷ مرداد ۱۴۰۳، رئیس دانشگاه علوم پزشکی مشهد در نامهای به رؤسای بیمارستانهای تحت نظر این دانشگاه، از آنها خواسته تا اطلاع ثانوی از پذیرش بیماران الکتیو و غیر اورژانسی خودداری کنند.
این دستور نشاندهنده شدت و گستردگی اعتصاب است که تأثیر قابل توجهی بر عملکرد مراکز درمانی گذاشته است.
اعتصابات جدید از ۱۳ مرداد و با تجمع از بیمارستانهای شیراز آغاز شد و به سرعت به دیگر شهرها گسترش یافت.
این جنبش اعتراضی به صورت فراگیر ادامه دارد و نشاندهنده نارضایتی گسترده این قشر از شرایط کاری است.
یکی از فعالان صنفی پرستاران گفته است که «وقتی به مطالبات پرستاران میرسند، صحبت از کمبود بودجه میشود، اما واقعیت این است که تعرفههای خدمات پرستاری به دلیل منافع خاص اجرایی نمیشود.»
این نظر توسط نایب رئیس شورای عالی نظام پرستاری نیز تأیید شده است. او معتقد است که عدم اجرای تعرفهگذاری خدمات پرستاری به بهانه کمبود بودجه، در واقع نادیده گرفتن زحمات پرستاران است.
به گفته حسین پوپ، وقتی ذینفعان قانون تعرفهگذاری قدرت اجرایی ندارند، نمیتوانند مانع از تصمیمات تمامیتخواهانه وزارت بهداشت شوند.
با این وجود، آنان با وجود تعهد اخلاقی خود به خدماترسانی، اجازه نمیدهند که این مشکلات مانع از کار آنها در خدمت به بیماران شود.
اما بررسیها نشان میدهد که ضعف در قانونگذاری، سهمخواهی مجریان و نبود قدرت اجرایی برای ذینفعان، موانع جدی در اجرای قانون تعرفهگذاری هستند.
نایب رئیس شورای عالی نظام پرستاری تأکید کرده که این قشر باید بتوانند اثرات مثبت اجرای تعرفهگذاری را مشاهده کنند و نتیجه تلاشهای خود را در فیش حقوقی بهطور شفاف ببینند.
او اضافه کرد که ادعای وزارت بهداشت مبنی بر کمبود بودجه برای اجرای قانون، بهانهای ضعیف است.
زیرا تا کنون بودجههای زیادی به قوانین غیر مصوب اختصاص داده شده است.
مطالبات اصلی پرستاران
اما وقتی نوبت به پرستاران میرسد، بحث کمبود بودجه مطرح میشود. او این دیدگاه را ناشی از تفکری میداند که پزشکان را نانآور بیمارستان میبیند و سایر اعضای تیم درمان را تابع آنان میداند، در حالی که این تفکر نادرست است.
نایب رئیس شورای عالی نظام پرستاری همچنین یادآور شد که تیم درمان باید به عنوان یک زنجیره منسجم دیده شود.
هر گونه کمکاری در هر بخش میتواند مشکلات بزرگی ایجاد کند. او تأکید کرد که ارزش کار هیچ بخشی نباید نادیده گرفته شود.
اگرچه ارزش کار پزشکان نیز قابل انکار نیست. اما عدالت باید در پرداختها برای همه سطوح رعایت شود تا هیچ عضوی از تیم درمانی احساس تبعیض نکند.
یازده مطالبه اصلی این قشر و کادر درمانی مراکزی که در اعتصاب هستند به شرح زیر است: تصحیح و تجدیدنظر در مبلغ احکام پرستاری و تطبیق آن با پرستاران سایر ارگانها. برقراری فوقالعاده خاص با ضریب ۳، اجرای صحیح قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری. بازگرداندن کارانه حذف شده، اصلاح حق مسکن، جلوگیری از اضافهکار اجباری. اجرای صحیح قانون ارتقای بهرهوری، اجرای قانون مشاغل سخت. افزودن تعطیلات موسمی و کاهش ساعات کاری. شفافسازی در فیشهای حقوقی و تسویه معوقات مالی پرستاری.
پرستاران معتقدند که تا زمانی که این خواستههای قانونی و بهحق آنها محقق نشود، شرایط کاری آنها بهبود نخواهد یافت.
با توجه به استمرار و ادامه مشکلات و اعتراضات این قشر زحمتکش، این مسئله آنها را به مهاجرت یا تغییر شغل سوق میدهد.
این وضعیت نیز فشار بیشتری بر نظام سلامت کشور وارد میکند و کمبود پرستار را تشدید میکند. اما حاکمیت ولایت فقیه توجهی به مطالبات آنان نمیکند.
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7