تأثیر قیام ۱۴۰۱ بر فضای سیاسی ایران
۲۵شهریور۱۴۰۱ برای مردم ایران یکی از روزهای تاریخی است. این روز بزرگترین و گسترده‌ترین قیام تاریخی مردم ایران علیه فاشیزم مذهبی حاکم بر ایران آغاز شد. کارشناسان امور ایران اکنون بر این باور هستند این اعتراضات گسترده و رادیکال مردم ایران درقیام ۱۴۰۱ ظرفیت سرنگون کردن رژیم را داشته است قیام ۱۴۰۱ که با رهبری زنان و دختران شجاع ایرانی آغاز شد، یکی از گسترده‌ترین و مهم‌ترین قیامهای سراسری در تاریخ ایران بود. این قیام به عنوان نقطه عطفی در مبارزه مردم ایران برای دستیابی به آزادی محسوب میشود و مانند دیگر جنبشهای اجتماعی در دوران حکومت شیخ، نماد اراده ایرانیان برای برپایی یک انقلاب و جمهوری دموکراتیک است.
مقاومت ایران با توجه به شناختی که از وضعیت انفجاری جامعه داشت، وقوع این قیام را پیشبینی کرده بود. تحلیلها و ارزیابی‌های ارائه شده نشان میداد که سیاست خامنه‌ای برای تمرکز قدرت به بن‌بست رسیده است. این سیاست ضدمردمی که هدفش مهار و کاهش قیامهای مردمی بود، در عمل ناکام ماند.
ریشه‌های قیام ۱۴۰۱
قیام ۱۴۰۱ نتیجه فعال شدن گسلهای عظیم اجتماعی و بحرانهای متعدد انباشته در جامعه انفجاری ایران بود. پیشتر نیز در قیام دی ۱۳۹۶ و آبان ۱۳۹۸ شاهد فعال شدن این گسلها بودیم.
قیام ۱۴۰۱ ادامه منطقی و قابل پیشبینی سلسله اعتراضها و قیامهای پیشین بود. این اعتراضها و قیامها ریشه در نارضایتی‌های عمیق و تقابل تاریخی مردم ایران با این رژیم داشت. کشتارها و سرکوب‌های دهه‌های گذشته، از جمله کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷، سرکوب قیامهای دهه ۷۰ و اعتراضات سالهای ۱۳۷۸ و ۱۳۸۸ و همچنین قیامهای دی ۱۳۹۶ و آبان ۱۳۹۸، سوخت لازم برای این قیام را فراهم کرده بود.
تجدید حیات واژه انقلاب
در قیام ۱۴۰۱، میهن ما بیش از هر زمان دیگری همبستگی و همدلی را تجربه کرد. این همبستگی چنان در جان جامعه ریشه دواند که بسیاری از جوانان انقلابی در کف خیابان آن روزهای غرورانگیز را با کلیدواژه«انقلاب» توصیف می‌کردند؛ انقلاب یکی از واژه‌هایی بود که توسط خامنه ای و خمینی به مسلخ رفته بود و بلندگوهای استعماری نیز بر آن غسل تعمید می دادند.
در آن قیام، تمام ایران در قامت تهران و شهرهای شورشی به صورت تنی واحد به پا خاست تا اثبات کند که در ایران یک انقلاب در جریان است. انقلابی با پشتوانه ۴۳ سال خشم و بغض تلنبار شده، انقلابی با ۱۲۰ هزار خون به زمین فرو ریخته از پیکر پاکترین سیاوشها و آرش‌های این آب و خاک، انقلابی که در یک مقاومت سراسری و سازمان‌یافته ریشه دارد و در تمام سالهای ایلغار اشغالگران عمامه دار یک روز نیز تعطیل نبوده است.
واقعیت این است که در قیام سراسری ۱۴۰۱ به شکل بی نظیری ؛ بخش عظیمی از تمامی اقشار و طبقات مردم در جامعه انفجاری در برابر حاکمیت صف‌آرایی کردند و جبهه خلق را در مقابل جبهه ضد خلق ؛ اعم از تمامیت حاکمیت و همچنین حامیان داخلی و خارجی آن شکل دادند.
پایان دادن به آلترناتیو سازی‌های استعماری
البته که خامنه ای و هم پیمانان استعماری‌اش، در برابر اوجگیری قیام بیکار ننشستند. آنها برای انحراف قیام و فرو کاستن آن به شعارهای حاشیه ای، کم خطر یا بی‌خطر از هیچ تلاشی فروگذار نکردند. نتیجه این تلاشها، باد کردن بچه شاه و تلاش برای به محاق بردن و بلکه سربریدن آلترناتیو انقلابی و مصادره ماحصل رنج و خون سالیان مقاومت سازمان‌یافته بود. پروژه‌هایی مانند «وکالت میدهم» که طراح و پیشبرنده آن وزارت اطلاعات رژیم بود، با هوشیاری و آمادگی انقلابی مقاومت در هم شکست و آلترناتیو دست‌ساز ارتجاع و استعمار نتوانست رهبری قیام را برباید و خمینی دیگری را به مردم ایران تحمیل کند. همگانی شدن شعار «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر» در ایران و جهان، این شکست را برجسته کرد.
رادیکالیسم قیام این واقعیت را اثبات کرد که اگر ارتجاع و حامیان استعماری آن با اعمال بزرگترین سانسور قرن، آلترناتیو انقلابی را انکار کرده و برای بازگشت سلطنت همکاسه شوند، نمیتوانند تاریخ را به عقب برگردانند و یکبار دیگر خیزش مردم ایران را به انحراف بکشانند.
قیام۱۴۰۱ چه تاثیری بر حیات سیاسی ایران داشت؟
خیزش‌های اجتماعی از مشروطه تا قیام ۱۴۰۱، نتیجه تلاشهای ملت ایران برای دستیابی به آزادی و عدالت اجتماعی بوده است. ایرانیان با فداکاری و ایستادگی، بارها در برابر استعمار و استبداد مقاومت کرده‌اند. انقلاب مشروطه و جنبش ملی‌شدن صنعت نفت، هرچند با توطئه‌های داخلی و خارجی مواجه شدند، اما میراث آنها امروز در خیابانها و جنبشهای اجتماعی ایران دیده میشود.
از همین رو قیام ۱۴۰۱ با تکیه بر این پشتوانه شکوهمند، جنبش مردم ایران را یک گام کیفی به جلو برد و تأثیرات قابل توجهی بر آن گذاشت.
این اثرگذاریها را از زوایای گوناگون میتوان مورد مطالعه قرار داد، اما تا همینجا میتوان بر این واقعیت پای فشرد که شکست خط خالص‌سازی، بی‌آیندگی، تشتت و از هم‌گسیختگی، از آثار ضربه‌های استراتژیک قیام ۱۴۰۱ بر شاکله حکومت ولایت فقیه است. به موازات آن، شاهد اعتلای آلترناتیو دموکراتیک و پیشروی‌های وقفه‌ناپذیر آن هستیم. امروز بیش از دیروز، پیامدهای آن قیام بزرگ و دیگر قیامهای سراسری را در مبارزات مردم ایران برای آزادی می‌بینیم. کانونهای شورشی، بیش از هر زمان دیگری، در کار بذرافشانی قیام و شورش در شهرهای مستعد و انفجاری ایران هستند.
بنابراین فرا رسیدن سالروز قیام پیروزمند ۱۴۰۱ را که همزمان است با بن‌بست همه جانبه حاکمیت در پاسخ به تضادهای روز افزون جامعه، باید به فال نیک گرفت. باید با خون پاک دختران و پسرانی که با اعتقاد به سرنگونی محتوم دیکتاتور خونریز به خیابان آمده بودند پیمان تازه بست. این خونها بیش از هر زمانی رژیم خامنه‌ای را بی آینده کردند. پس برای خیز نهایی و خیز سرنگونی در سال ۱۴۰۳ آماده باشیم.
باید تاکید کنیم که بعد از مرگ رییسی و کلان ضربه ای که خامنه ای به دنبال تحریم قاطع و گسترده انتخابات نمایشی اش دریافت کرد ؛ امروز بیش از هر زمان دیگر هر جرقه‌یی در این موقعیت انقلابی می‌تواند یک انفجار بزرگ اجتماعی را ایجاد کند. که خود زمینه ساز سلسله قیام ها و خیزش های بنیان کن بعدی است.
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7سخن رو
