PMD بسته شد و برجام باز شد
بالاخره پرونده پی.ام.دی آن طور که دولت روحانی و تیم مذاکرهکننده میگویند بسته شده، یا آن طور که باند مقابل میگوید بسته نشده است؟
استدلال دلواپسان که میگویند موقعیت رژیم در عمل دشوارتر شده است چیست؟
پس از این وضعیت فعالیتهای هستهیی رژیم به چه صورتی در میآید؟
این موقعیت جدید، آیا تغییری در تحریمها و وضعیت اقتصادی رژیم ایجاد میکند؟
اگر چه گفته میشود که پرونده پی.ام.دی یا پرونده بررسی ابعاد نظامی برنامه هستهیی رژیم بسته شده، اما کشمکش بر سر آن در رژیم ادامه دارد؛ چرا؟
واقعیت این است که هر کدام از دو باند تفسیر خود را از قطعنامه شورای حکام دارند. این قطعنامه از نظر باند رفسنجانی روحانی یک پیروزی بزرگ و تاریخی و آغاز یک گشایش هست و از نظر باند ولیفقیه تثبیت مجرم بودن رژیم و تحت نظارت قرار گرفتن مداوم آن.
از یک طرف ظریف میگوید: «بر اساس این قطعنامه میتوان به صراحت گفت موضوع پیامدی، به تاریخ پیوسته». و صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی رژیم هم دیروز وقتی قطعنامه منتشر شد گفت این یک روز تاریخی است و در تلویزیون رژیم هم تا میتوانست آن را حلوا حلوا کرد و یادش نبود که اوایل همین ماه وقتی گزارش آمانو منتشر شد و این قطعنامه هم بر اساس آن تنظیم شده، آن را «بالنسبه خوب» ارزیابی کرد.
اما از طرف دیگر یکی از سایتهای باند ولیفقیه به نام «رجانیوز» امروز قطعنامه شورای حکام را قطعنامه سیاه علیه ایران توصیف کرد و نوشت: «ابعاد نظامی «احتمالی» برنامه هستهیی ایران با قطعنامه شورای حکام «یقینی» شد و اضافه کرد که در این قطعنامه از ایران خواسته شده «تا بهصورت استثنائی، نظارتهای ویژه آژانس را بپذیرد و بر این اساس، دسترسی به مراکز نظامی و اقلام با کاربری دومنظوره را برای آژانس فراهم کند».
در همین رابطه روزنامه وطن امروز هم در گزارشی، اصطلاح متناقض اما گویای «پرونده باز بسته» را در مورد این قطعنامه بهکار برد و نوشت: در عالم واقع، این پرونده مختومه نشده است، چرا که بر اساس گزارش آمانو، اتهامات آمریکا مبنی بر فعالیتهای ایران به سمت انفجارهای هستهیی تأیید شده است. کارشناسان میگویند تأیید اتهامات آمریکا در گزارش آمانو باعث میشود از یک سو فشارهای غرب علیه ایران توجیه شود».
ضمنا بعضی گروهها در داخل رژیم آه و ناله میکنند که با ترتیبات جدید، کار برای ما سختتر شده است؛ که ممکن است عدهیی آن را به حساب تبلیغات باندی بگذارند. گذشته از جنگ و دعواهای باندی، واقعیت این است که این ابراز نگرانی درست است، چون جان کری هم در بیانیهیی در ارتباط با انتشار قطعنامه شورای حکام گفت که «این قطعنامه به آژانس بینالمللی انرژی اتمی «اجازه میدهد تا توجه خود را بر اجرای کامل و راستیآزمایی برجام متمرکز کند».
حتی آمانو هم با انگشت گذاشتن با اشاره دیپلوماتیک به فریبکاریهای رژیم طی سالیان متمادی گفت: «آژانس با همان حرفهایگری که در گذشته نشان داده، به بررسی موضوع هستهیی ایران ادامه خواهد داد و من هم به گزارشدهی به شورا ادامه میدهم». بنابراین میتوان گفت که حرف آنهایی که میگویند کار در آینده برای رژیم سختتر میشود بیپایه نیست.
البته استفادههای تبلیغاتی و انتخاباتی از سوی هر دو باند مثل همیشه هست، باند ولیفقیه سعی میکند که نکات منفی را برجسته کند، اما در این مورد ضمنا با این تضاد هم مواجه هست که نکبت این قضیه به کل رژیم و شخص خامنهای برمیگردد، بهخصوص که باند روحانی و تیم مذاکره هم مدام تکرار میکنند که آنچه به دست آمده زیر نظر و هدایت مقام رهبری بوده و این طوری دست حریف را در حمله دو باند رفسنجانی روحانی تا حدودی میبندند.